بررسی راهکارهای مختلف تأمین نور و تهویه در انواع معماری موزه های زیرزمینی در جهت بهره برداری از معماری زیرزمینی و نگهداشت انرژی در فضاهای شهری

امروزه ، با توجه به بحران مصرف انرژی و مشکلات محیطی ، توجه ویژه ای به پایداری محیط زیست شده است . فرو رفتن در دل زمین ، به عنوان راه حلی در جهت کاهش مصرف انرژی ، مشخص گردیده است که آسایش ساکنین ، شرایط مطلوب ثابت محیطی ، کاهش نوسانات آب و هوایی و منافع قابل توجه دیگر را، به ارمغان می آورد. به تبع آن نگهداشت انرژی و پایداری شهری ، میسر می گردد و آنچه می تواند مؤثرتر در زمینه نگهداشت انرژی در فضاهای شهری عمل کند ، توسعه و گسترش این معماری در مقیاس بزرگ می باشد که در مقیاس کوچک نمی تواند جوابگوی پایداری باشد. از این رو ، این تحقیق با روش تحلیلی ، اهمیت نگهداشت انرژی را از طریق معماری زیرزمینی شرح می دهد که با توجه به ویژگی های طبیعی بی شمار معماری زیرزمینی ، تلفیق آن را با طراحی موزه های زیرزمینی پیشنهاد می کند. در این راستا ، به بررسی راهکارهای مختلف تأمین نور و تهویه ، که دو عامل مهم در محیط داخلی موزه ها می باشند ، در نمونه های مختلف موزه های زیرزمینی پرداخته می شود؛ نه تنها قابلیت تأمین نور و تهویه به شیوه مطلوب در فضاهای زیرزمینی می باشد ، بلکه حفاظت موثرتری از آثار باارزش صورت می گیرد. در نهایت با استفاده از روش تحلیلی - مقایسه ای ، به یک فضای زیرزمینی ایده آل و پاسخگو به نیازها در یک موزه زیرزمینی دست می یابد ؛ با این هدف که به نگهداشت انرژی و اهداف پایداری محیطی تأکید بیشتری گردد.

کلیدواژه ها:

پایداری محیطی شهر ، نگهداشت انرژی ، معماری موزه های زیرزمینی ، نور ، تهویه