بررسی و مقایسه میزان کربن، ازت و نسبت کربن به ازت در خاک و اندامهای هوایی Calotropis procera L. در مراتع جنوبی کرمان

دی اکسید کربن مهمترین گاز گلخانهای است که افزایش احتراق سوختهای فسیلی و جنگلزدایی در سراسر جهان عامل بسیار مؤثر در افزایش سطح آن میباشد، که ترسیب آن توسط فرایند فتوسنتز و از طریق زیتودهگیاهی، سادهترین وارزانترین راهکار ممکن برای کاهش سطح این گاز اتمسفری است. جهت انجام این پژوهش، بعد از شناسایی منطقه، ابتدا تیپهای گیاهی معرف منطقه شناسایی شده و سپس نمونهبرداری در پایان فصل رویش استبرق صورت گرفت. در این مطالعه نمونههای خاک از عمق 30-0 سانتیمتری به صورت تصادفی با توجه به موقعیت گیاه برداشت شد. دادههای بدست آمده از آزمایش با استفاده از آزمون f ANOVA ،) LSD ) حداقل اختلاف معنیدار فیشر و t- student تجزیه وتحلیل شد. نتایج نشان داد که میزان کربن، ازت و نسبت C/N در خاک زیر اشکوب استبرق نسبت به منطقه شاهد بیشتر است کهناشی از ریزش اندامهای هوایی است. از لحاظ کیفیت اندامهای هوایی، سرعت تجزیهپذیری و اثرات آن بر خاک زیر اشکوب استبرق، برگها نسبت به ساقه و ریشه تاثیر بسزایی دارند.

کلیدواژه ها:

تثبیت کربن ، بیرجند ، جنوب کرمان ، نسبت C ، N ، تثبیت ازت ، استبرق