تاثیر دستورالعملهای مختلف طراحی بر عملکرد لرزه ای ساختمانهای بتن آرمه موجود

ارزیابی ظرفیت ساختمانهای موجود که بر اساس آیین نامه های لرزه ای حاضر طراحی شده اند، گامی اساسی در ارزیابی بر اساس عملکرد میباشد. ارتقاء عملکرد ساختمانهای موجود به سطح طراحی شکل پذیر حاضر، که توسط آیین نامه های موجود توصیه شده و یافتن یک راه حل بهسازی، نیازمند ارزیابی دقیق سیستم مقاوم جانبی و شناسایی مدهای گسیختگی محتمل و پتانسیل انهدام میباشد. در این مقاله، سه ساختمان بتن آرمه متداول با تعداد طبقات 4، 7 و 10 بر اساس 4 دستورالعمل لرزهای شامل ویرایش دوم استاندارد 2800 ، ویرایش سوم استاندارد 2800، FEMA 356 و ATC 40 طراحی میشوند. به منظور تحلیل غیرخطی سازه های مذکور، از نرم افزار SAP2000 و خصوصیات مفصل پلاستیک پیشفرض (DF) و تعریف شده توسط کاربر (UD) استفاده شده است. بر اساس روند پیشنهادشده، مقادیر دوران پلاستیک و دوران نهایی اعضای بتن آرمه محاسبه و مقادیر آنها در خصوصیات مفاصل پلاستیک تعریف شده توسط کاربر (UD) منعکس میگردد. عملکرد مولفه های سازهای بر حسب سطوح عملکرد ساختمان هدف به کمک تحلیل استاتیکی غیرخطی مطالعه میشوند. تفاوتهای ممکن در نتایج تحلیل بارافزون به سبب استفاده از خصوصیات مفاصل پیشفرض و تعریف شده توسط کاربر در سطوح مختلف عملکرد مورد مطالعه قرار میگیرد. نتایج نشان میدهند، تغییرات قابل ملاحظهای در ظرفیتهای برش پایه و مکانیزمهای شکل گیری مفاصل برای 4 حالت طراحی با مفاصل پیشفرض و مفاصل تعریف شده توسط کاربر در مرحله تسلیم و نهایی وجود دارد. بر اساس مشاهدات در الگوی شکلگیری مفاصل پلاستیک، مشخص میشود که مدل مفصل تعریف شده توسط کاربر در پیشبینی مکانیزم مفصلی در مقایسه با مدل مفاصل پیش فرض موفقتر عمل مینماید.

کلیدواژه ها:

مفصل پلاستیک ، تحلیل بارافزون ، عملکرد لرزه ای و حداکثر تغییرمکان نسبی