بررسی اثر کود آلی ( ورمی کمپوست ) با E.C بالا بر عملکرد و اجزای عملکرد کنجد (.Sesamum indicum L)

شوری در بسیاری از مناطق کشاورزی دنیا از عوامل محدود کننده تولیدات کشاورزی به شمار می آید. در محیط شور به دلیل شرایط خاص شیمیایی و بالا بودن غلظت برخی عناصر نظیر سدیم و کلر قابلیت استفاده و جذب عناصر غذایی گیاه تحت تاثیر قرار می گیرد. از مهمترین آثار شوری می توان به کاهش آب قابل استفاده گیاه، ایجاد مسمومیت توسط برخی یون های سمی، فعالیت کم عناصر ضروری، کاهش رشد و کیفیت محصول اشاره کرد. به منظور بررسی تاثیر کود ورمی کمپوست با E.C بالا بر شاخص های رشد گیاه کنجد آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب بلوک های کاهل تصادفی با 3 تکرار در تابستان 1391 در دانشگاه آزاد واحد فیروزآباد انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل 10، 20 تن ورمی کمپوست با E.C=7/3 بود. نتایج نشان داد که با افزایش سطوح ورمی کمپوست در بستر شاخص های رشد از قبیل وزن تر و خشک برگ، وزن خشک ساقه و بیوماس کل گیاه تأثیر معنی داری در سطح احتمال (p<0/05) کمترین مقدار برای صفات ذکر شده در تیمار 20 تن در هکتار ورمی کمپوست حاصل شد. در حالی که بیشترین میزان عملکرد مربوط به تیمار 10 تن در هکتارورمی کمپوست بود.

کلیدواژه ها:

شوری ، کنجد ، ورمی کمپوست