اصول و فناوریهای مجازیسازی در گوشیهای همراه

امروزه تلفنهای همراه از وسایل محدود به تماس به وسایلی بسیار کاربردی و گسترده تبدیل شدهاند و با پیشرفتهای سریعی که در فناوریهای تلفن همراه صورت گرفته موجب به وجود آمدن برخی چالشها همچون امنیت، مدیریت، در دسترس بودن، قابلیت اطمینان و انتقال نرمافزارمیگردد؛ مجازیسازی چالشهای ذکر شده را برطرف مینماید و همچنین باعث رضایت مشتریان و افزایش سودآوری شرکتهای تولیدکنندهنرمافزار میگردد. گوشیهای همراه دارای محدودیتهای محاسباتی، ظرفیت ذخیرهسازی و تأمین انرژی است و همچنین ساختار پردازشگر در تلفنهای همراه نسبت به کامپیوتر متفاوت است، بنابراین روشهای سنتی مجازیسازی مناسب نیستند و شرکتهای تولیدکننده نرمافزار میبایست ساختار محیط مجازی را متناسب با نوع پردازشگر و منابع تلفن همراه طراحی نمایند. در این تحقیق به بررسی تشابه تکامل مجازیسازی بینکامپیوتر و گوشیهای همراه پرداخته میشود، ویژگیهای مجازیسازی در معماری گوشیهای همراه مورد تجزیه و تحلیل قرار میگردد و دو روش مجازیسازی پردازشگر و مجازیسازی حافظه بیان میگردد و در هر حالت جدیدترین فناوریهایی که صورت گرفته به اختصار بیان و بررسی مینماییم. پیشنهاد میشود که از محاسبات ابری برای حل مشکلاتی همچون محدودیت منابع برای گوشیهای همراه استفاده شود. برای مقایسه وانتخاب بهترین روش مجازیسازی نیاز است که نیازمندیهای وظیفهمندی و غیر وظیفهمندی را مورد بررسی قرار داد، سپس مهمترین عوامل کیفیت سیستم در مجازیسازی تلفن همراه که شامل کارایی، امنیت، قابلیت استفاده، توانایی و رضایت مشتری است، بررسی و با یکدیگر مقایسه میگردد. نتایج به دست آمده نشان میدهد که از دیدگاه کاربران، کارایی در مجازیسازی از دیگر صفات کیفی مهمتر است و همچنین کاربران رضایت بیشتری از بستر مجازیسازی که بر روی آیفون تست شده بود، نسبت به سایر سیستمعاملها داشتند

کلیدواژه ها:

مجازیسازی ، تلفن همراه ، ماشین مجازی ، محاسبات ابری