بررسی تأثیر هیپنوتیزم بر طیف توان سیگنال مغزی(EEG) در هنگام رجوع به حافظه دیداری فعال

به دلیل اهمیت حافظه به عنوان بکی از جنبه های کارکردی مغز، راه های ارتقاء حافظه، بهبود حافظه و درمان بیماری های مرتبط با آن مورد توجه ویژه انسان بوده است. با توجه به اینکه هیپنوتیزم در واقع تمرکز شدید است بنابراین انتظار می رود به عنوان یک روش درمانی برای بهبود حافظه مؤثر باشد. در این تحقیق تأثیر یادآوری هیپنوتیزمی بر سیگنال مغزی بررسی شده و تغییرات سیگنال مغزی در حین یادآوری هیپنوتیزمی با یادآوری در حالت غیرهیپنوتیزم مقایسه می شود. برای این منظور سیگنال مغزی 24 سوژه (3 مرد و 21 زن) در 12 کانال مختلف در دو حالت یادآوری با چشمان بسته قبل از هیپنوتیزم و یادآوری هیپنوتیزمی ثبت شد و پس از پیش پردازش داده ها، طیف توان محاسبه شد. نتایج تحقیق نشان می دهد که تفات معناداری (05/0>p) میان ویژگی طیف توان سوژه ها در دو حالت هیپنوتیزم و قبل از آن وجود دارد. توان باند آلفا در سوژه های هیپنوتیزم پذیر حین یادآوری هیپنوتزمی بیشتر از یادآوری قبل از هیپنوتیزم بود در حالیکه در سوژه های با هیپنوتیزم پذیری پایین تر عکس این حالت اتفاق افتاد و این بدان معنی است که سوژه های هیپنوتیزم پذیر خلسه عمیق تری را تجربه کردند و در هنگام یادآوری هیپنوتیزمی، هیپنوتیزم بر یادآوری پیشی گرفته ولی در سوژه هایی با هیپنوتیزم پذیری پایین تر به عکس یادآوری هیپنوتیزمی بر هیپنوتیزم پیشی گرفته است

کلیدواژه ها:

حافظه دیداری فعال ، سیگنال مغزی (EEG) ، طیف توان ، هیپنوتیزم