تحلیل پایداری ترانشه های راه آهن یزد- اقلید به روش تجربی (مطالعه موردی ترانشه کیلومتر 200+131 الی 950+131)

با توجه به اجرای ترانشه کیلومتر 200+131 الی 950+131 راه آهن یزد-اقلید، و مشاهده ناپایداری در دیواره های ترانشه، لزوم پایدارسازی ضروری میباشد. در همین راستا به منظور تحلیل پایداری و ارائه راهکارهای جهت پایدارسازی، مطالعات در سه بخش دفتری، صحرایی و نرم افزاری انجام گردید . بر اساس مطالعات صحرایی، دیواره های ترانشه شامل تناوبی از لایه های گنگلومرایی، ماسه سنگی و سنگ های آرژیلیتی درزه دار میباشد، که به مرور زمان تحت تاثیر فرایندهای هوازدگی ریزش می نمایند . طبق طبقه بندی توده سنگ بر اساس RMR ، توده سنگهای محدوده ترانشه در رده چهار یا رده ضعیف قرار می گیرند، و کلاس پایداری شیب طبق روش SMR، رده IV میباشد. شیب ترانشه های اجرا شده ٣ عمودی به ١ افقی میباشد که با توجه به نوع مصالح، دیوارهای ترانشه ناپایدار میباشد. به منظور تحلیل پایداری از معیار شکست هوک و براون در نرم افزارهای RocLab و Slide استفاده شده است. که نتایج تحلیلها نشان دهنده ناپایدر بودن دیواره های ترانشه با شیب موجود( ٣ به ١) میباشد. به علت نوع مصالح ترانشه(تکتونیزه بودن مصالح) با تغییر هندسه شیب می توان به ضریب اطمینان مطلوبی برای پایدارسازی کوتاه مدت رسید. اما برای پایدارسازی دراز مدت نیاز به احداث دیوار حایل میباشد.

کلیدواژه ها:

ترانشه ، راه آهن ، تحلیل پایداری ، یزد