بررسی تطبیقی جایگاه معماری پایدار درمعماری 20 سال اخیر ایران با رویکرد بهینه سازی مصرف انرژی

باتوجه به اینکه امروزه مهمترین دغدغه های بشر، مصرف بیش ازحد سوخت های فسیلی وخطر تغییرات اقلیمی عمده در قاره هاست، توجه به این موضوع ضروری است. توجه نکردن به معیارهای اقلیمی و عدم رعایت آنها در طراحی ساختمان، مصرف بیشترانرژی را به دنبال خواهد داشت. مهم ترین واصلی ترین راه کاهش مصرف انرژی درساختمان، طراحی پایدار آن با استفاده از منابع تجدید پذیر است. این تحقیق از طریق مطالعات کتابخانه ای و نمونه های انجام شده، به بررسی مفاهیم معماری پایدار و مطابقیت جایگاه آن در ایران نسبت به معماری جهان می پردازد. هدف از این مطالعه، آشنایی با معماری پایدار و اصول وجایگاه آن درجهان، وبررسی تطبیقی معماری ایران با آن در جهت رسیدن به معماری پایدار است. همچنین این روند گامی اساسی درجهت بهینه سازی مصرف انرژی بااستفاده از معماری اقلیمی و معماری پایداراست. طبق نتایج بدست آمده با آشنایی و آموزش نیروی انسانی وشناخت اصول معماری پایدار و نمونه های انجام شده ی آن، از لحاظ تئوری به میزان قابل توجهی میزان مصرف انرژی در ساختمان با طراحی پایدار،کاهش داده شده و شرایط آسایش دمایی مناسبتری برای ساکنین ایجاد شده است. بنابراین با شناخت و استفاده ی صحیح اصول ومنابع معماری پایدار، می توان به معماری مطلوب ومورد رضایت استفاده کنندگان آن رسید، و به میزان قابل توجهی مصرف انرژی را کاهش داد

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، معماری اقلیمی ، ترویج معماری پایدار ، انرژی های تجدید پذیر ، بهینه سازی مصرف انرژی