مرمت بافت های فرسوده نمونه موردی منطقه آبکوه مشهد

شهرها مهمترین نشانه های تمدن هر ملت به شمار می آیند، نشانه هایی که قدمت و صلابت ایشان، نمادی از اصالت و استواری صاحبان و ساکنان اصلی آنهاست. شهرها و فضاهای شهری، نمادی از اندیشه ها، آداب و رسوم، روابط و تعاملات مردم در طول سالیانمتمادی است. از اینروست که هرچه بر قدمت شهرها و زیستگاههای انسانی افزوده می شود، ارزشمندتر می گردد و مردم قدمت یک مکان و یا عرصه شهری را نمادی از هویت خویش می دانند. با اندک توجه به میراث فرهنگی بشر در سراسر جهان می توان دریافت که اقوام بزرگ و پرآوازه تاریخ، شهرها و آثاری بزرگ از خویش به یادگار گذاشته اند. حناچی و همکاران، 6831 ، الفپدیده آشنای توسعه شهرنشینی در شرایط رشد سریع جمعیت و گسترش مهارناپذیر شهرها که کم و بیش در بسیاری از کشورهای دیگر نیز در مقاطع تاریخی مختلف بروز کرده، در دو دهه پس از انقلاب نمود آشکارتری یافته است. جمعیت بافت های مرکزی بسیاری از شهرها جابجا شده اند، روند فرسودگی بافت های تخلیه شده شدت گرفته و این بافتها به مامن ناهنجاریهای اجتماعی تبدیل شده اند.از آنجا که سیاستگذاری و برنامه ریزی جامع و پایدار برای بهسازی، نوسازی و بازسازی بافت های قدیم شهری ضمن حفاظت از میراث تاریخی - فرهنگی و توجه به سازگاری و انطباق آنها با ساختارهای محیط زیست و ساختارهای فرهنگی موجب توسعه پایدار شهری می شود. هدف این مقاله بررسی و ارزیابی سیاست ها، عملکردها و برنامه های عمرانی در رابطه با بهسازی و نوسازی بافت های قدیم در محدوده قلعه آبکوه مشهد به وسیله ی نقشه ها و تحلیل های به دست آمده از نرم افزار جی آی اس میپردازیم.

کلیدواژه ها:

بافت های فرسوده ، بافت های تاریخی ، بهسازی ، مدیریت شهری ، نرم افزار GIS