اثر کنترلکنندهی عصبی- فازی بهینه شده ی نیمه فعال در کاهش پاسخهای لرزهای پل بزرگراه مبنا

نظر به اهمیت پلها در سیستم حملونقل و لزوم سرویس دهی آنها بعد از زمینلرزهها، هدف این پژوهش کاهش پاسخهای لرزهای پل بزرگراه مبنا با استفاده از سیستم کنترل سازه است. برای این منظور، از میراگرهای نیمهفعالMRاستفاده نموده و برای تعیین ولتاژ میراگرها از کنترلکنندهی عصبی-فازی ANFISبهینه شده بهوسیلهی الگوریتم ژنتیک، استفاده میگردد. نظر به مشخصات متفاوت تحریکات میداندور و میداننزدیک و به جهت بالا بردن کارایی کنترلکننده، از دو شبکهیANFISاستفاده میشود که یکی تحت زلزلههای میداندور و دیگری تحت زلزلههای میداننزدیک آموزش میبیند و از یک ناظر برای تشخیص میداندور یا میداننزدیک بودن زلزله استفاده میگردد. نهایتاً با مطالعهی عددی مدل پل بزرگراه مبنا در محیطMATLAB و استفاده از سیستم کنترل پیشنهادی، معیارهای سنجش رفتار پل تحت تحریکات تعریف شده محاسبه میگردد. بررسی مقادیر معیارها، حاکی از توان بالای سیستم پیشنهادی در کاهش پاسخ های لرزهای، به ویژه برشپایه و تغییرمکانهای پل است.

کلیدواژه ها:

پل بزرگراه مبنا ، کنترل نیمهفعال ، میراگرMR ، کنترلکننده عصبی-فازیANFIS ، الگوریتم ژنتیک