بررسی روند تغییرات مؤلفه های کیفیت سود در طول زمان در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

کیفیت سود یکی از واژگان حسابداری بوده که اتفاق نظری جامع در خصوص تعریف آن وجود ندارد. شیپر و وینسنت (2003). کیفیت سود را به عنوان نزدیکی سود گزارش شده حسابداری به سود اقتصادی تعریف می کنند. اندازه گیری کیفیت سود بر مبنای تعریف فوق، سبب ایجاد مشکلاتی در عمل می گردد بطوری که بر اساس قواعد شناخت و اندازه گیری حسابداری نمی توان سود اقتصادی را مورد سنجش قرار داد. از آنجایی که سود اقتصادی قابل مشاهده نیست لذا امکان کمی سازی آن وجود ندارد. با توجه به دشواری موجود در تعریف عملیاتی کیفیت سود، از معیارهای مختلفی برای اندازه گیری این سازه استفاده شده است. در این مقاله روند تغییرات مؤلفه های کیفیت سود در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مورد بررسی قرار گرفته است. به منظور انجام تحلیل در سطح صنایع مختلف از نمونه ای مشتمل بر 123 شرکت پذیرفته شده در بورس تهران در طول سال های 1380 تا 1388 استفاده شده و کیفیت سود آنها از چهار بعد کیفیت اقلام تعهدی، پایداری سود، قابلیت پیش بینی سود و هموارسازی سود مورد بررسی قرار گرفته است. با بررسی همبستگی متغیرها و شاخص ضریب تعیین، نتایج تحقیق نشان داد که به جز متغیر هموارسازی سود هر یک از ویزگی های ارزیابی کیفی سود به تنهایی دارای رابطه معنی دار با متغیر وابسته اندازه گیری کننده کیفیت سود بوده و در نتیجه با تغییر این عوامل کیفیت سود نیز متأثر خواهد شد.

کلیدواژه ها:

کیفیت اقلام تعهدی ، پایداری سود ، قابلیت پیش بینی سود ، هموارسازی سود ، داده های پنلی