رویکرد منطق فازی و الگوریتم نخبه گرای ژنتیک در بهینه سازی موازنه هزینه – زمان- کیفیت

برنامه ریزان ساخت همواره با چالش تخصیص بهینه منابع به پروژه ها مواجه بوده اند تا بدین وسیله بین اهداف مختلف و اغلب در تضاد پروژها توازن برقرار سازند. زمان، هزینه و کیفیت تحویل پروژه ها جزء اهداف مهم هر پروژه ای می باشند. ظهور قراردادهای نوین مهندسی که افزایش کیفیت اجرایی پروژه ها را همزمان با کاهش زمان و هزینه آنها مدنظر قرار می دهند پژوهشگران را به سوی توسعه مدلهایی که عامل کیفیت را علاوه بر زمان و هزینه لحاظ ( NSGA) کنند، هدایت می کند. در این پژوهش یک رهیافت فراکاوشی جدید با عنوان الگوریتم نخبه گرای ژنتیک برای بهینه سازی سه هدفه مساله موازنه زمان- هزینه- کیفیت مورد استفاده قرار گرفته است. البته از آنجا که عامل کیفیت بر خلاف عوامل هزینه و زمان یک عامل کمی نیست، از منطق فازی برای بیان این عامل کیفی کمک گرفته شده است. لذا در مدل ارائه شده برای دخالت اثر کیفیت که یک متغیر زبانی است و از نظرات اشخاص خبره بدست می آید از ریاضیات فازی استفاده گردیده است. در پایان مثالی موردی از پروژه های ساخت برای نشان دادن قابلیت و عملکرد الگوریتم پیشنهادی و همچنین اثر منطق فازی در تاثیر نظر مدیر پروژه در توجه به نظر افراد آورده شده است. با استفاده از این مدل مدیر پروژه می تواند به راحتی نظرات کیفی افراد خبره را در تصمیم گیری خود دخالت دهد.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی ، هزینه – زمان- کیفیت ، منطق فازی ، مدیریت پروژه