بهینه سازی ترمودینامیک موتور توربوجت با بعد سوز با استفاده از الگوریتم ژنتیک با چند تابع هدف

در این مقاله سعی بر این است که از الگوریتم ژنتیک برای بهینه سازی ترمودینامیکی موتور توربو جت با پس سوز در حالتی که ماخ در محدوده یک می باشد، استفاده شود. پس سوز (بعد سوز) قسمتی از موتور توربو جت می باشد که بر سر راه گازهای خروجی از موتور که شامل مقدار سوخت مصرف شده و اکسیژن می باشند، قرار دارد که با دوباره مشتعل ساختن آنها در قسمت پس سوز و افزودن مقداری سوخت به آن می توان نیروی رانش را به مقدار قابل ملاحظه ای افزایش داد توابع هدف مورد بررسی جهت بهینه سازی، نیروی تراست ویژه (ST) مصرف سوخت ویژه ( SFC ) راندمان پیشرانه (فرمول در متن اصلی مقاله) و راندمان حرارتی (فرمول در متن اصلی مقاله) در نظر گرفته شده اند. متغیرهای طراحی شامل پارامترهای ترمودینامیکی مانند نسبت فشار کمپرسور (فرمول در متن اصلی مقاله) و عدد ماخ (فرمول در متن اصلی مقاله) می باشند. از الگریتم ژنتیک به روش NSGA برای ترتیب هم زمان چهار هدفی استفاده می شود. منحنی های پرتاب صورت ایده آل ارائه می گردد. در نمودارها و جداول بهینه سازی چهار هدفی با توجه به نیاز طراحی نقاط هدف مشخص شده و ارائه می گردد. نکته قابل توجه اینکه، سعی بر آن شده فرضیاتی که در محدوده عدد ماخ و نسبت فشار کمپرسور در نظر گرفته می شود، به حالت واقعی موتور در حالت پرواز نزدیک تر باشد.

کلیدواژه ها:

الگوریتمژنتیک ، بهینه سازی چند هدفی ، پس سوز ، موتور توربوجت ، نقاط بهینه پرتو