بررسی عوامل مؤثر بر ایجاد بازده اضافی در استراتژی مومنتوم

دو استراتژی مهم و پرکاربرد در بین تحلیلگران، مدیران پرتفوی و سایر سرمایه گذاران در بازارهای سرمایه حال حاضر دنیااستراتژی معکوس و استراتژی مومنتوم می باشند . در هردوی این استراتژی ها که دقیق ا در مقابل یکدیگر قرار میگیرند، سعی میشود که با استفاده از عملکرد گذشته، عملکرد آتی را پیشبینی و بازدهی اضافی ایجاد نمایند . با توجه به اینکه سرمایه گذاری در بورس، بخش مهمی از اقتصاد کشور را تشکیل میدهد و بی تردید بیشترین مقدار سرمایه از طریق بازارهای بورس در تمام جهان مبادله میشود و اقتصاد ملی بهشدت متأثر از عملکرد بازار بورس است. ناشناخته بودن عوامل مؤثر بر این بازار، موجب بروز عدم اطمینان درزمینه سرمایه گذاری در این بازار شده است. این عدم اطمینان امر نامطلوب و اجتناب ناپذیری است و سرمایه گذاران به دنبال کاهش عدم اطمینان هستند، به همین دلیل برای فعالیت در این بازارها سرمایه گذاران به سمت استراتژی مومنتوم و معکوس میروند که منجر به کسب بازدهی اضافی میشود. هدف از این مقاله بررسی عواملی همچون نقدشوندگی، حجم معاملات، ارزش بازار و نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار و سرمایه گذاران نهادی است که در استراتژی مومنتوم باعث ایجاد بازدهی اضافی میشوند.

کلیدواژه ها:

استراتژی مومنتوم ، نقد شوندگی ، حجم معاملات ، سرمایه گذاران نهادی