بررسی عوامل موثر در محاسبات نشست پی های سطحی

در محاسبات مربوط به ظرفیت باربری گسیختگی، پارامترهای مورد نیاز بصورت مستقیم از روی آزمایشات برش مستقیم یا سه محوره تعیین می شود که در نهایت نتایج بدست آمده با یک ضریب اطمینان که در برگیرنده عدم اطمینان ناشی از خطا در روش انجام آزمایش، خطای خود آزمایش ناشی از عدم تطابق آن با شرایط واقعی و خطاهای مدل تحلیلی واحتمال تغیرات بارگذاری می باشد. در حالی که پارامترهای مورد نیاز در محاسبات نشست که شامل ضریب ارتجاعی و ضریب پواسون می باشد، بغیر از مواردی که محاسبات تحکیم ارائه شده، بصورت تخمینی و بدون انجام آزمایش مستقیم و بیشتر براساس نتایج آزمایش نفوذ استاندارد که به نوعی روش غیر مستقیم محسوب می شود. صورت می گیرد. در این تحقیق عوامل موثر بر نتایج محاسبات نشست پی ها مورد بررسی قرار گرفته است. این عوامل به دو گروه عوامل تاثیرگذار ناشی از روش مدل سازی و عوامل ناشی از شرایط بارگذاری تقسیم بندی شده است. از عوامل تاثیرگذار ناشی مدل سازی از روش تعیین پارامترهای الاستیک و روش انجام محاسبات بصورت تحلیلی یا عددی مورد بررسی قرار گرفته است. از عوامل تاثیرگذار ناشی از شرایط بارگذاری، تاثیر سازه های مجاور و تغییرات سطح آب زیرزمینی مورد بررسی قرار گرفته است. در نهایت حساسیت نتایج محاسبات به این پارامترها مورد بررسی قرار گرفته و جهت اعمال این شرایط در محاسبات استفاده از ضریب اطمینان در محاسبات نشست توصیه شده است.

کلیدواژه ها:

ظرفیت باربری ، نشست مجاز ، پی های سطحی ، پارامترهای طراحی