آموزش فلسفه برای کودکان «P4C» و پیشگیری از آسیب های اجتماعی (اعتیاد و مواد مخدر)

با توجه به اهمیت و جایگاه آموزش فلسفه برای کودکان در نظام نوین تعلیم و تربیت جهان و خلاء آن در نظام آموزشی کشور، این مقاله درصدد آن است تا ضمن تشریح معایب روش سنتی آموزش و عدم کارآمدی آن برای نیازها و تغییرات سریع دنیای پیچیده امروزی، آموزش فلسفه برای کودکان و ضرورت تربیت فلسفی کودکان و نقش آن را در پیشگیریی از آسیب های اجتماعی (مثل اعتیاد و مواد مخدر) تبیین نماید. هدف برنامه آموزش فلسفه برای کودکان ، برنامه اصلاح وضعیت تفکر در مدارس و وارد کردن عنصر اندیشه به درون نظام آموزشی است. در مرحله بعد بار آوردن شهروندانی معقول، جستجوگر، قانون مند، نقاد، تحلیل گر، خودآگاه، خردمند، مسوولیت پذیر اخلاقی و اجتماعی، خود منتقد و حساس در برابر محیط مد نظر قرار می گیرد که از ویژگی های یک جامعه کاوشگر و عقلانی می باشد. این برنامه سعی می کند استدلال، داوری و تمییز را از دوران کودکی به افراد یاد بدهد به طوری که کودکان از همان ابتدا قادر باشند تا حد امکان خودشان برای خودشان فکر کنند و برای خودشان تصمیم بگیرند و بهترین ها را گزینش و انتخاب کنند. اگر مسوولان و متخصصان نظام تعلیم و تربیت می خواهند کودکان آینده جامعه افرادی فکور، متفکر، عقلانی و مفید بار بیایند و نظام آموزشی کشور نیز با موفقیت به وظیفه خود عمل کند، پیشنهاد می شود که با در نظر گرفتن اهداف مهم آموزش فلسفه به کودکان به امر آموزش فلسفه به کودکان و تربیت فلسفی آنان به منزله یک ضرورت انکارناپذیر و حلقه مفقوده در مسایل علوم تربیتی و آموزش و پرورش توجه کنند

کلیدواژه ها:

آموزش ، فلسفه برای کودکان ، آسیب های اجتماعی ، اعتیاد و مواد مخدر