کاربرد انرژی خورشیدی و سیستم های فوتوولتائیک یکپارچه با ساختمان

با توجه به نیازهای روز افزون به انرژی های گوناگون و بحران پایان پذیرفتن سوختهای فسیلی در آینده،جهان ،نیازمند وجود انرژی هایی جهت جایگزینی آنها است که بتواند گامی موثر برای کاهش آلودگی ناشی از استفاده سوختهای فسیلی و در نتیجه کاهش گازهای گلخانه ای و جلوگیری ازتخریب محیط زیست باشد.لذا استفاده از انرژیهای پاک در معماری جهت رسیدن به پایداری و دستیابی به تعامل میان معماری و فناوری بر اساسمقتضیات انرژی الزامی میباشد.امروزه یکی از بهترین راهکارها به کار گیری از سیستم های انرژی خورشیدی به منظور بهرهگیری از این انرژی در جهت تامین نیازهای گرمائی و سرمائی و الکتریسیته ساختمان میباشد.در این مقاله هدف چگونگی طراحی برای بهره وری بیشتر از انرژی های خورشیدی و چگونگی طراحی برای به حداقل رسانیدن اتلاف های حرارتی به منظور استفاده بهتر از سیستم های فوتوولتائیک یکپارچه با ساختمانمیباشد.و همچنین شیوه های طراحی ساختمانهای یکپارچه با فتوولتائیک از قبیل تعیین جهت و شیب فتوولتائیکها،سایه اندازی ها،هماهنگی با سیستم های غیرفعال خورشیدی، تهویه سیستم،ترکیب فتوولتائیکهابا ساختمان و تأثیراتی که بر یکدیگر می گذارند،تأثیر فرم پلان و شیب دیوار نمای ساختمان بر نیروی سیستم فوتوولتائیک، تعیین نوع و توان سیستم مطرح میشود

کلیدواژه ها:

انرژی خورشیدی ، سیستم های گرمایشی وسرمایشی خورشیدی ، سیستم های فوتوولتائیک ، ساختمان های یکپارچه با فوتوولتائیک