بررسی الودگی آب زیرزمینی دشت تهران

کمب.د شدید منابع آب در دسترس و قابل مصرف از یک سو و افزایش شدید نیازها به آب از سوی دیگر حفاظت کمی و کیفی منابع آب موجود در ایران را ضروری نموده است. آب زیرزمینی در بسیاری از مناطق ایران نیازهای شهری صنایع و کشاورزی را برطرف نموده و پس از مصرف تولید پساب می نماید که دوباره به طرق گوناگون به آبخوان باز می گردد با توسعه شهرها صنایع و کشاورزی مصرف آب افزایش یافته و به همان نسبت پساب بیشتری تولید و به آبخوان تزریق می گردد چرخه ذکر شده در نهایت باعث آلودگی آب آبخوان و تشدید آلودگی خواهد شد. مطالعه موردی این تحقیق آبخوان دشت تهران می باشد که بر روی آن شهر بزرگ ترهان مرکز ایران واقع شده است. بررسی ها نشان می دهد که در سال 1356 در محدوده شمیران تا عباس آباد آبهای زیرزمینی الوده بوده و از محور عباس آباد تا خیابان سپه آلودگی مشاهده نشد و از محور خیابان سپه تا حوالی شهر ری آبهای زیرزمینی آلوده بوده اند. مطالعات دیگری مابین سالهای 55 تا 56 غلظت مواد شوینده در آبهای زیرزمینی دشت تهران را بیش از استاندارد آن اعلام نموده است. در سال 1362 نمونه برداریها و آنالیز انها کلیه مناطق آبخوان را به جز دو منطقه موضعی آلوده نشان داده است مطالعات سالهای 1372 و 1375 آلودگی آب زیززمینی دشت تهران را به عناصر کمیاب، نیترات . کلی فرم تایید می نماید که در اثر نفوذ انواع فاضلابها به آبخوان می باشد. نمونه برداری و آنالیز نمونه آبهای قنوات شمیران(21نمونه) در سال 1380 گویای آلودگی آب قناتهای مذکور به فاضلاب در شمالی ترین مناطق دشت تهران می باشد.

کلیدواژه ها:

آبخوان ، آلودگی آب زیر زمینی تهران ، افزایش مصرف آب ، توسعه شهر تهران ، دفع فاضلابها