بررسی پتانسیل های گردشگری دهستان لفور در شهرستان سوادکوه مازندران با روش SWOT

صنعت گردشگری در حال حاضر، در حال تبدیل شدن به یکی از ارکان اصلی اقتصاد تجاری جهان است. بسیاری از برنامه ریزان و سیاست گذاران توسعه، از صنعت گردشگری به عنوان رکن اصلی توسعه پایدار یاد می کنند. گردشگری روستایی نیز جزئی از صنعت گردشگری به حساب می آید که می تواند با برنامه ریزی اصولی مناسب و شناسایی مزیت ها و محدودیت های گردشگری روستایی، نقش مؤثری در توسعه این مناطق و در نتیجه توسعه ملی و تنوع بخشی به اقتصاد ملی برعهده داشته باشد. یکی از این نواحی که قابلیت های زیادی برای گسترش گردشگری داراست، دهستان لفور از توابع شهرستان سوادکوه مازندران است که دارای جاذبه های فراوانی می باشد و می تواند با برنامه ریزی صحیح جایگاه مهمی در جذب گردشگری داشته باشد. در این تحقیق، پرسش این است که پتانسیل ها و محدودیت های توسعه گردشگری منطقه لفور کدام است و چه راهبردها و راهکارهایی برای توسعه گردشگری که به توسعه منطقه منجر شود، وجود دارد؟ مقاله حاضر، شناخت پتانسیل های گردشگری منطقه لفور در استان مازندران با استفاده از روش SWOT است. روش جمع آوری داده ها و تحلیل اطلاعات مورد نیاز بیشتر اسنادی، تحلیلی وپیمایشی است. نتایج حاصل، بیانگر این است که فصل تابستان، این منطقه با داشتن شرایط محیطی متعادل و خنگ در شرایط بیوکلمبایی تحریک ملایم، از بهترین نقاط قوت برای گردشگری محسوب می شود. سرما و یخبندان در فصل زمستان، نبود مکان مناسب برای اقامت بیش از یک روز و ضعف مدیریتی گردشگری نیز از نقاط ضعف منطقه به شمار می رود. همچنین، مهمترین عامل جذب گردشگری منطقه لفور، در درجه اول آب و هوای مطبوع و در درجه دوم چشم اندازهای طبیعی است. راهکارهای این پژوهش می تواند در جنبه سازی وضع موجود و ساماندهی طبیعت گردی در این منطقه مؤثر باشد.

کلیدواژه ها:

گردشگری روستایی ، لفور ، عوامل طبیعی ، مدل SWOT