شناسایی اثر انگشت با استفاده از روش عصبی فازی

اثر انگشت به عنوان یکی از مهم ترین خصوصیات بیومتریک انسان بیش از یک قرن است که جهت شناسایی افراد از آن استفاده می شود. از اوایل دهه 1٬950 میلادی، بعد از کشف این حقیقت که اثر انگشت هیچ دو انسانی به هم شبیه نیست استفاده از این خصوصیت جهت شناسایی افراد توسعه پیدا کرده است. امروز از این تکنولوژی نه تنها جهت شناسایی افراد در مراکز جرم شناسی و پلیس استفاده می شود بلکه در مراکز اداری و تجاری نیز کاربرد آن گسترش پیدا کرده است. همین گسترش کاربردهای اثر انگشت، نیاز به شناسایی خودکار اثر انگشت را بیشتر کرده است بدین صورت که از اواخر سده گذشته میلادی تاکنون روش های مختلفی جهت شناسایی خودکار اثر انگشت استفاده شده است. در این مقاله سعی می کنیم شناسایی اثر انگشت را با استفاده از روش عصبی فازی انجام دهیم. استفاده از روش عصبی فازی ما را قادر می سازد تا هم از خصوصیات قدرتمند شبکه های عصبی استفاده کنیم و هم با استفاده از منطق فازی با ابهام و عدم قطعیت که در مسئله وجود دارد مقابله کنیم. نتایج تجربی بر روی پایگاه داده FVC2000 کارایی و دقت روش ارائه شده را نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

بیومتریک ، شناسایی اثر انگشت ، عصبی فازی ، مینوشیا