محاسبه ی عمق سایبان ساختمان های مسکونی شهر اهواز و نقش آندر راستای تحقق اصول طراحی اقلیمی

سایبان ها برای کنترل میزان تابش آفتاب به سطوح نور گذر ساختمان به کار می روند. عمق مناسب سایبان، عمقیاست که در اوقات گرم سال از تابش خورشید به داخل ممانعت به عمل آید و در اوقات سرد برای استفاده از گرمایتابشی خورشید امکان ورود تشعشع خورشید به داخل فراهم شود. هدف از این پژوهش محاسبه ی عمق سایبانساختمان های مسکونی شهر اهواز و نقش آن در راستای تحقق اصول طراحی اقلیمی می باشد. روش به کار گرفتهشده روش تجزیه و تحلیل آماری- نرم افزاری، با استفاده از آنالیز داده های اقلیمی در نرم افزار ،Ecotect Climate Consultantو Surferمی باشد. در این راستا با استفاده از آمار 30ساله (1392- 1362 )به بررسیعناصر مهم اقلیمی پرداخته، و به وسیله نمودار سایکرومتریک و نیازهای حرارتی ساختمان محدوده های آسایشاقلیمی در شهر اهواز تعیین گردید. سپس از روش های محاسباتی و روابط ریاضی شامل محاسبه ی میزان انرژیدریافتی در جهت عمود بر دیوارهای ساختمان برای تمام اوقات سال و نیز محاسبه ی عمق سایبان با توجه به زاویهو جهت تابش آفتاب مشخص گردید. نتایج پژوهش نشان می دهد که؛ میزان عمق سایبان برای چهار جهت اصلیساختمان (شمال، جنوب، شرق و غرب) به ترتیب 2/40 ،0/19 ،2/37و 1/46محاسبه گردید. بهترین عمق سایبان باداشتن پنجره ای به ارتفاع 1متر برای دیوار جنوبی 0/19متر محاسبه شده است

کلیدواژه ها:

ساختمان های مسکونی ، عمق سایبان ، اصول طراحی اقلیمی ، شهر اهواز