ارزیابی طراحی مجسمه ها و المان های شهری در حس تعلق مکانی با تأکید بر معماری پارامتریک

فضای شهری نقش مهمی در گسترش و تجربه حضور شهروندان جهت افزایش حس تعلق به محیط شهری ایفا نموده و فرصتهایی را در جهت ارتقاء شخصیت شهر فراهم می آورد. معضلات مربوط به مسائل زندگی شهری و تنگ تر شدن عرصه برجامعه امروزی از انواع ناهنجاری های رفتاری، مشکلات اجتماعی و فشارهای روحی و روانی ناشی از سیمای ناخوشایند بصری خلاصه می شود که به یقین، آرامشی که از منظر مناسب شهری در پی استفاده صحیح از نشانه های شهری حاصل می شود، بی تأثیر در زندگی شهروند امروزی نخواهد بود. از این رو طراحی مناسب این فضاها باعث غنی شدن و تضمین کننده ارتقای سرمایه های اجتماعی جامعه می گردد. در فضای عمومی شهرها، حواص بصری و غیربصری، در ادراک هویت فضایی، احساس تعلق به مکان و دریافت کیفیت های محیطی، نقش به سزایی دارد. از طرف دیگر خاطره ها به هستی ما معنی بخشیده و ابعاد زمانی و فضایی زندگی ما را جهت دار می کنند. شهر بی خاطره، شهر بی هویت است. وقایع در شهر خاطرات را می سازند و خاطرات، زندگی می آفرینند. المانها و مجسمه های شهری به عنوان برآیندی از خاطرات جمعی و ارزش های اجتماع انسانی در شهر بروز می کنند. طراحی مجسمه هاوالمانهای شهری در عرصه فضاهای شهری، یکی از مناسبترین راه حل هاف جهت زیباسازی فضاها، تمرکز و تعامل شهروندان در شهرها می باشد. با توجه به اهمیت این موضوع، هدف از این مقاله، بررسی نقش و طراحی المانها و مجسمه های شهری بر تقویت و مانایی خاطره و حس تعلق مکانی در فضاهای شهری با استفاده از معماری پارامتریک می باشد.

کلیدواژه ها:

المان شهری ، مجسمه شهری ، حس تعلق مکانی ، معماری پارامتریک