اثر تغییر طول اتصالات مبتنی بر نانولوله کربنی ایزوله شده روی پارامترهای پراکندگی و نویزهم شنوایی در شبکه های RLCK در مدارات VLSI

با ورود چرخه ساخت تراشه های مدار مجتمع به دوره طراحی زیرمیکرون، تأثیر اثرات الکتریکی نظیر نویز هم شنوایی و مهاجرت الکترون در کارایی سیستم های الکتریکی بسیار زیاد شده است. نویز یکی از مهمترین مشکلات در طراحی های 0/18 میکرون با پایین تر است و می تواند باعث تغییر در تأخیر سیگنال ها و مقدار منطقی آنها شود. بعلاوه نویز هم شنوایی ممکن است به سوء عملکرد مدار منجر گردد. افزایش این مسئله، پژوهشگران را به فکر جایگزینی مواد جدیدی برای استفاده در مدارات الکترونیکی انداخت، که به جای استفاده از ترانزیستورها و ابزارهای سیلیکونی که با چنین محدودیت هایی روبرو است. از نانولوله کربنی استفاده کنند. هدف از این مقاله، بررسی اثر افزایش طول اتصالات مبتنی بر نانولوله کربنی ایزوله شده روی نویز و پارامترهای پراکندگی مانند تلفات و بهره وری می باشد. نتایج نشان داد که میزان نویز و تلفات با افزایش طول نانولوله بیشتر می شود.

کلیدواژه ها:

نویز هم شنوایی ، پارامترپراکندگی ، ، مدارات مجتمع ، شبکه RLCK