بررسی طرح های گذر بندی شهری با رویکرد معلولین جسمی-حرکتی با مقایسه ی نمونه هایی از ضوابط و مقررات کشور ایران با کشورهای پیشرفته

هیچ جسم کاملی در طبیعت نیست که در سازگاری با جانی که در آن است نباشد زمانی که جان در گرفتاری باشدجسم معلول می گرددزمانی که جسم ناقص می شود تلاش برای رتع نقص آن صورت نگیرد جان به سر می آیدا گر بپذیریم که شهر تبلور کالبدی جسمی استکه در آن زیست می کند پس شهر جسم است و جامعه جان آنسمعلولیت خود به مثابه پدیده ای زیستی و اجتماعی واقعیتی است که تمام جوامع صرف نظر از میزان توسعه یافتگی اعم از کشور های صنعتی و غیر صنعتی با آن مواجه هستند.ارزیابی فضاهای عمومی باتوجه به نیازهای معلولان و جانبازان و برنامه ریزی برای آن یکی از ضروریات هر جامعه بخصوص جامعه ی ماست که بعد ازجنگ تحمیلی با جمع کثیری از جانبازان و معلولان مواجه شده است.هدف از این تمقیق بررسی اصول و استاندارد های گذر بندی های شهری و حمل و نقل با توجهبه نیازهای معلولان و رفع موانع در شهر برای مشارکت هرچه بیشتر معلولان در فعالیت اجتماعی و حضور در فضای شهری را تضمین می کند.روش تمقیق در این پژوهش مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و اسنادیسمشاهدات میدانی و تجزیه و تملیل استاندارد ها از طریق جداول بوده است.نتایج نشان می دهد اکثر استاندارد های گذر بندی در معابر شهر های ایران برای معلولین مناسب سازی نشده است البته ناگفته نماندکه در سالهای اخیر تعالیتهایی در مورد استاندار سازی معابر برای معلولان و جانبازان انجام شده است و امید است این پژوهش و گردآوری بتواند برای مدیران و شهرسازان و برنامه ریزان در به کیفیت رساندن شهر و فراهم نمودن ممیطی آرا برای معلولان و جانبازان مفید واقع شود

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی شهری ، معلولیت ، معلو جسمی-حرکتی معابر و گذر بندی شهری ، تبریز