وضعیت حقوقی زنان ایران باستان

اولین سنگ بنای شخصیت هر ملت از زوایای تاریخ آن استخراج می گردد. درمیان رشته های مختلف تاریخی، تاریخ حقوق یک ملت والاترین جایگاه را دارد. چرا که قسمت عظیمی از ضرورتها و نیازهای زندگیاجتماعی در فصل های قانونی، جایگاهی را اشغال کرده اند که داشتن تصور درست از زندگی زنان و مردان ملتها بدون درک صحیح از وضع حیات قضایی و حقوقی آنان امکان پذیر نخواهد بود. زن موجودی استمزین به اسرار و شگفتی های فراوان و در سایه این شگفتی ها زندگی عالم بشریت در تکاپو و تداوم است. زنان دارای لطافت و ظرافت و احساس فوق العاده زیبایی هستند که این خصوصیت و اوصاف آنان سبببرجستگی و سرآمدیشان نسبت به دیگر موجودات شده است. زنان در طول تاریخ در پیشرفت تمدن ها و ترقی فرهنگ ها پا به پای مردان تلاش کرده اند لیکن بعضا مورد ظلم قرار گرفته و حتی حقوق ابتدایی آنهانادیده انگاشته شده است. به روایت تاریخ، ایرانیان نه همچون اعراب جاهلیت زن را ننگ دانسته و نه همچون یونانیان آن دوره، زنان رامظهر شهوت وعیاشی مردان قلمداد کرده اند، بلکه او را موجودی مقدسو پاک که لازمه حیات است آنچنانکه مرد برای دستیابی به کمال نیازمند وجود اوست می دانند و مقام او را ارج نهاده اند. در فرهنگپارسی کلمه زن از زادن و زاییدن و اضافه شدن آمده است که معنی زندگی بخش و زنده بودن را می دهد. زن ایرانی همواره در طول دوره های مختلف تاریخ دارای ارزش و احترام بوده است. مروری بروضعیت حقوقی ایشان در ایران باستان و تمدنهای بزرگ ایرانی آن روزگاران از عیلامی ها ومادها و سپس هخامنشی و اشکانی و ساسانی حاکی ازین امر است که زنان ایرانی به عنوان یکی از متمدن تریناقوام جهان دارای جایگاه بسیار بلند و مقامی بس ارجمند بوده اند آنگونه که تمامی اصول حقوقی حاکم بر جامعه بشری از قبیل اصل دارا بودن آزادی های اساسی، اصل احترام به شخصیت افراد، اصل ممانعت ازتبعیض، تساوی حقوقی در مقابل مردان نسبت به آنها کاملا رعایت می گردید. از شوهر ارث می بردند، ارثیه شان جهیزیه و مهریه اش بود، زندگی خصوصی و خانوادگیشان محترم شمرده شده و از حق آزادی، اعلام نظر و امنیت برخوردار بوده اند و منزلت و حیات آنها همیشه تضمین گردیده است

کلیدواژه ها:

حقوق ، زن ، ایران باستان