کارورزان و برنامه ی جدید کارورزی:روایتی از است ها و نیست ها، باید ها و نباید ها

در ایران، دوره ی حیات جدید تربیت معلم، با تاسیس دانشگاه فرهنگیان در سال 1390، آغاز شد و از جمله ی مهم ترین اقدامات آن تدوین برنامه ی جدید کارورزی بوده است که از آن به عنوان بزرگترین پروژه ی این دانشگاه یاد می شود. هدف از انجام این پژوهش ترسیم تصویر روشنی از دوره ی جدید کارورزی از منظر دانشجویان دانشگاه فرهنگیان است که گروه هدف این برنامه محسوب شده و در معرض پیامدهای اجرای برنامه قرار دارند. ضرورت انجام این پژوهش ناشی از اهمیت دیدگاه های گروه هدف در هر طرح مفید و موثر است. این پژوهش به صورت کیفی و با استفاده از روش تحلیل محتوا انجام گرفته است و برای جمع آوری داده ها در این پژوهش از ابزار پرسشنامه و مصاحبه استفاده شده است. شرکت کنندگان در این پژوهش همگی از دانشجویان ترم شش دانشگاه فرهنگیان بوده اند که به طور تصادفی، از میان دانشجویان شاغل به تحصیل در مراکز آموزش عالی شهر تهران انتخاب شدند. دانشجویان شرکت کننده در این پژوهش، در پاسخ های کتبی و شفاهی خود به ترسیم چرخه ای از ساز وکار کارورزی در دوره ی جدید پرداختند؛ چرخه ای مولد و بالا رونده که متشکل از چهار حلقه ی مهم و جدانشدنی «برنامه نویسان»، «عوامل اجرایی»، «مدرسین» و «دانشجویان کارورزی» می باشد. در این چرخه، بین حلقه های مذکور ارتباطی زنجیره ای وجود دارد که حذف یا تضعیف هر یک از آن ها موجبات عقیم ماندن کل فرایند را فراهم خواهد آورد.

کلیدواژه ها:

دانشگاه فرهنگیان ، تربیت معلم ، کارورزی ، برنامه جدید کارورزی