بررسی نقش شرکت های سهامی زراعی بر وضعیت اقتصادی و اجتماعی سهامداران و توسعه پایدار منطقه ای (مطالعه موردی: شرکت سهامی زراعی خضری قاینات)

در راستای یکپارچه سازی اراضی، راهبردهای پیشنهادی برا ی گذر از نظام خرده مالکی بسته به شرایط اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی حاکم به منطقه (هدف) از جمله تشکیل شرکت های تعاونی تولید، کشت و صنعت ها، تعاونی های کشاورزی، تاسیس شرکت های سهامی زراعی و ... می باشد. شرکت های سهامی زراعی واحدهایی مکانیزه و ماشینی هستند که از تجمیع زمین های کشاورزان و خرده مالکان یک یا چند روستا تحت نظارت دولت به وجود می آمد. شرکت های سهامی زراعی ازعملکرد بالایی در تولید برخوردارند و توفیقات زیادی دریکپارچه سازی و نوسازی اراضی، مدیریت متمرکز، تجمیع سرمایه های بهره برداران، افزایش نرخ بازدهی و درآمد سرانه کشاورزان، ترویج فرهنگ کار جمعی، افزایش سطح کشت، افزایش منابع آب، افزایش درآمد کشاورزان، توانمندسازی اعضاء، حفاظت از منابع طبیعی و تولید، ایجاد اشتغالزایی وکاهش مهاجرت ... و درنهایت توسعه همه جانبه مناطق خود داشته اند. از اینرو در راستای یکپارچه سازی اراضی یکی از رویکردهای مهم و جدید وزارت جهاد کشاورزی در مناطق روستایی، احیاء و توسعه شرکت های سهامی زراعی قرار گرفته است. در این مقاله که قسمتی از پایان نامه دوره کارشناسی ارشد رشته ترویج و آموزش کشاورزی می باشد نویستدگان به بررسی نقش و جایگاه شرکت های سهامی زراعی بر وضعیت اقتصادی و اجتماعی سهامداران و توسعه پایدار منطقه ای (مطالعه موردی: شرکت سهامی زراعی خضری قاینات در استان خراسان جنوبی) می پردازند.

کلیدواژه ها:

شرکت های سهامی زراعی ، اشتغال ، اثرات ، اقتصادی ، اجتماعی ، مناطق روستایی ، خضری قاینات