مطالعه میدان های الکترومغناطیس تلفن های همراه متداول و برخی علایم خودگزارش شده کاربران

سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 554

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IEHFS-2-1_001

تاریخ نمایه سازی: 15 شهریور 1395

چکیده مقاله:

مقدمه: امروزه انجام بسیاری از فعالیت ها مستلزم استفاده از تلفن همراه و مواجهه با آن است. با توجه به اهمیت موضوع و ابهامات مطرح شده درمورد تاثیرات آنها، هدف این تحقیق بررسی میدان های الکترومغناطیس گوشی های همراه متداول و ارتباط کمیات مورد سنجش آنها با برخی علایم سلامتی کاربران بوده است. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی-تحلیلی در روی 80 نفر از دانشجویان و کارکنان دانشگاه علوم پزشکی همدان در سال 1391 انجام شد. برای اندازه گیری میدان الکتریکی، مغناطیسی و چگالی توان تلفن های همراه از دستگاه Electrosmog Meter TES-593 استفاده شد. همچنین برخی علایم سلامتی کاربران از طریق پرسشنامه ابتگردید. تحلیل داده ها با استفاده از آزمونهای آنالیز واریانس، تی و مجذورکای انجام شد.یافته ها: در همه گوشی های مورد مطالعه، کمیات مورد سنجش (شدت میدان الکتریکی، مغناطیسی و چگالی توان) در حالت مکالمه بالاترین مقدار بود. میانگین چگالی توان گوشی ها در هنگام مکالمه با هم اختلاف معنا دار داشتند (P=0/001). بین میانگین شدت میدان مغناطیسی هنگام مکالمه با سردرد (P=0/02) و اضطراب کاربران (P=0/03) و همچنین بین میانگین چگالی توان در شرایط مذکور و کم خوابی ارتباط معن ادار وجود داشت (P=0/002). نتیجه گیری: هرچند در این تحقیق ارتباط بین برخی علایم خود اظهارشده و شدت میدانهای الکترومغناطیس تلفن همراه همسو با سایر مطالعات مشابه تأیید شد، نمی توان به طور مطلق این علایم را به استفاده از گوشی ها نسبت داد؛ لذا توصیه می گردد جوانب احتیاط از جمله کاهش مواجهه با تشعشعات تلفن های همراه در هنگام استفاده از آنها و انتخاب گوشی های ایمن تر برای پیشگیری از عوارض احتمالی رعایت گردد.

نویسندگان

رستم گلمحمدی

نویسنده مسئول- دانشیار گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت و مرکز تحقیقات علوم بهداشتی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، ایران

مجتبی کمالی نیا

دانشجوی دکترای مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، ایران

کمال الدین عابدی

دانشجوی دکترای مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، ایران

سارا کریمی

دانشجوی دکترای مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، ایران