شیوع و ریسک فاکتورهای فرسودگی شغلی در پرستاران یکی از بیمارستانهای شهر کرمانشاه (1392)

مقدمه: فرسودگی شغلی پرستاران میتواند منجر به افزایش غیبت، کاهش انرژی و افت کیفیت ارائه خدمات توسط آنها گردد. هدف از مطالعه حاضر تعیینمیزان شیوع فرسودگی شغلی و عوامل مرتبط با آن در پرستاران یکی از بیمارستانهای شهر کرمانشاه در سال 1392 بود.مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی و مقطعی 189 پرستار شاغل به روش تصادفی انتخاب شدند. اطلاعات با استفاده از دو پرسشنامه دموگرافیک و MBI) Maslach Burnout Inventory) جمع آوری گردید. داده ها با استفاده از آزمون های آماری همبستگی پیرسون، تی مستقل و آنالیز واریانس در سطح معناداری کمتر یا مساوی 0/05 تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: میانگین نمره فرسودگی شغلی 61/89 بود 39/2% پرستاران خستگی هیجانی زیاد، 37/6% مسخ شخصیت زیاد و 73/5% کفایت شخصی کم ا گزارش کردند. بین خستگی هیجانی با وضعیت استخدامی (P=0/015) و سطح تحصیلات (P=0/041)، بین مسخ شخصیت با وضعیت استخدامی (P=0/022) و شیفت کاری (P=0/023) و همچنین بین احساس کفایت شخصی با شن (P=0/010)، سابقه کار (P=0/002) و شیفت کاری (P=0/045) ارتباط معنادار مشاهده گردید. نتیجه گیری: میزان فرسودگی شغلی در پرستاران در حد متوسط رو به بالا قرار داشت. از دلایل آن میتوان به بار کاری بالا، محیط کاری ناامن و خسته کننده و استرس زیاد اشاره نمود. با مدیریت صحیح منابع انسانی از قبیل تعیین وظایف و خط مشی ها متناسب با توان پرستاران، رویکردهای جدید جهت تشویق و ایجاد انگیزه و برگزاری کارگاه کنترل استرس، می توان تعهد، احساس مثبت نسبت به کار و احساس کفایت شخصی را در افراد تقویت کرد.

کلیدواژه ها:

فرسودگی شغلی ، پرستاران ، پرسشنامه ماسلاچ