جایگاه شعر جاهلی در فهم واژه های قرآنی

در عصر جاهلیت واژگان با معنای متفاوتی استعمال می شدند و این واژگان در عهد الرسول (ص) به قرآن وارد شدند زیرا که قرآن به زبان مردم آن زمان نازل شده است و به همین جهت پیامبر با زبان خود آن مردم با آنها به گفتگو می پرداخته است. پس بخش اعظم قرآن شامل گفتگوهای پیامبر با همین مردم است و مخاطبان اولیه ی او مشرکین مکه و بازماندگان عرب دوران جاهلیت بوده اند و فرهنگ و ادبیاتشان همان فرهنگ و ادبیات آن دوره بوده است. از این رو برای فهمیدن قرآن تنها مراجعه به کتب لغت و معجم و بلاغت کافی نیست و ما برای فهم قرآن و واژگانش نیازمندیم که با ادبیات عرب و به ویژه شعر جاهلی آشنایی داشته باشیم تا بتوانیم معنای آن را بفهمیم. نویسنده در این مقاله بر روش نقلی- تحلیلی تکیه نموده است. در این مقاله سعی شده است که به بررسی برخی واژگان قرآنی و مفهوم آن در قرآن و شعر جاهلی پرداخته و به بررسی تفاوت بلاغت قرآنی و جاهلی پرداخته و با تطبیق و بررسی آنها جایگاه شعر جاهلی را در قرآن بررسی بنماییم. و در این مقاله مشخص می شود که شعر جاهلی در فهم واژگان قرآنی جایگاه ویژه ای دارند زیرا که قرآن به زبان آنها نازل شده است و برای فهم وازگان قرآن باید به شعر و ادب جاهلی آگاهی داشته باشیم در غیر این صورت دچار ابهام خواهیم شد.