لفظ سفیه در قرآن و کاربرد آن در فقه امامیه
محل انتشار: نخستین همایش ملی واژه پژوهی در علوم اسلامی
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 2,375
فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
FNCLIS01_118
تاریخ نمایه سازی: 21 شهریور 1395
چکیده مقاله:
یکی از واژه هایی که در قرآن کریم آمده و فقهای اسلامی نیز در متون فقهی به آن پرداخته اند، سفیه است، در اینکه سفیه کیست گفته اند: سفیه کسی است که توانایی اداره اموال خود را نداشته باشد. در قرآن کریم لفظ سفیه دارای معانی متعددی است و نشان می دهد که این لفظ معانی گسترده ای دارد که از جمله آن معانی که نزدیک ترین معنی به فقه می باشد همان عدم توانایی اداره اموال می باشد و در فقه نیز همین معنا مدنظر است. در مقاله حاضر ما پس از بررسی معانی لفظ سفیه در قرآن کریم به بررسی معانی آن نیز در متون فقهی فقهای امامیه می پردازیم و برخی کاربردهای آن را تبیین می نماییم.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سیده معصومه سیدی
کارشناسی ارشد فقه و مبانی حقوق اسلامی
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :