محصولات غذایی و فرهنگ آشپزی به عنوان ابزار مدیریت گردشگری در ایران

در این مقاله به مدیریت فرهنگ آشپزی و محصولات غذایی ایران، به عنوان ابزاری جهت گردشگری پرداخته شده است. در مفهوم دیرینه فرهنگی، همیشه غذا نمادی از احترام و نمود بارز فرهنگی اقوام دارای تمدن بوده است. در عصر حاضر، این عنصر دیرینه باید با به روز و مدرن شدن، نقش خود را به عنوان رابطی بین ذات انسانی و دنیای تکنولوژیکی بیرون، ایفا نماید. امری که در بسیاری از کشورهای جهان از جمله آمریکا و فرانسه در حال انجام است. اگر غذا را عاملی جهت تبادل فرهنگی در نظر بگیریم،با استفاده از این اهرم می توان از آن به عنوان ابزار دیپلماسی و ابزاری برای مدیریت گردشگران خارجی به سمت این بخش از فرهنگ ایران، استفاده کرد. در واقع، غذا را می توان یک دیپلماسی عمومی برای ارتباط فرهنگی در نظر گرفت. غذا می تواند از طریق تولید محصولات غذایی و مطرح کردن نام های تجاری به عنوان یک برند تجاری در سطح جهانی نقش بازی کند و از این ابزار فرهنگی و قدیمی به عنوان ابزار جهانگردی استفاده کرد و به واسطه حضور و جذب گردشگران، آن را توسعه داد. استفاده از این بخش از گردشگری به دو قسمت مدیریت فرهنگ آشپزی و مدیریت محصولات غذایی تقسیم می شود. در این مقاله به مدیریت این دو حوزه گردشگری غذایی پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

غذا ، مدیریت گردشگری ، فرهنگ ، نام تجاری ، سیاست