چالش های ترویج کشاورزی در ایران

ترویج و آموزش کشاورزی نوعی آموزش غیر رسمی به روستائیان و علاقمندان به کشاورزی برای آشنایی و استفاده از فناوری های نو جهت افزایش تولید و بهره وری و درآمد و ارتقای سطح زندگی تولید کنندگان کشاورزی و رسیدن به اهداف توسعه کشاورزی و روستایی است. ترویج کشاورزی یاری هدفدار در تصمیم گیری و شکل گیری نظرات تعریف شده است. کارشناسان آن را نوعی مداخله گری ارتباطی حرفه ای می دانند که توسعه یک نهاد به منظور ایجاد تغییرات داوطلبانه رفتاری در کشاورزان با فرش داشتن منافع جمعی یا اجتماعی بنا می شود. کارآیی ترویج در افزایش بازده، پس از جنگ دوم جهانی در آمریکا موجبات توجه جهانی به این تشکیلات در نقاط مختلف جهان شد و کشورهای مختلف جهت برخورداری از چنین سیستمی در نظام کشاورزی خود ابراز تمایل کردند. اما این دانش ارزنده و رشته کاربردی که یکی از راه های رسیدن به توسعه پایدار است در ایران مورد بی توجهی ئ غفلت قرار گرفته و با چالش هایی روبروست که این چالش ها مانع توسعه کشاورزی می باشد. قسمت اعظم تحقیق حاضر به روش اسنادی است که در آن از نتایج مطالعات پژوهشی و گزارش تحقیقات محققین، همچنین مطالعات و تحقیقات کتابخانه ای و از نظرات هیئت علمی گروه ترویج و توسعه روستایی دانشگاه تبریز استفاده شده است. در این تحقیق پس از بررسی منابع موردنظر و تجزیه و تحلیل آماری منتشره و نتایج پژوهشی، سعی شده است که به شناخت و معرفی ترویج و توسعه کشاورزی پرداخته شود و چالش هایی که این رشته با آن رو به روست مورد بحث قرار گیرد. باتوجه به دستیابی پشتیبان به این دانش و کاربردی کردن آن در جوامع روستایی، می توان بیان نمود که بکارگیری ترویج و کاربردی نمودن این دانش ارزنده می توان گامی مفید در پیشبرد اهداف توسعه پایدار و کشاورزی محسوب شود.

کلیدواژه ها:

چالش ، توسعه کشاورزی ، ترویج