ارزیابی عملکرد مدل ماشین بردار پشتیبان در پیش بینی تغییرات شوری آبخوان ساحلی دریای خزر

امروزه یکی از مسائل محدود کننده در بحث تامین آب مسئله کیفیت اب است اندازه گیری پارامترهای کیفی آب زیرزمینی مستلزم صرف هزینه های زیاد و زمان برمی باشد برآوردپارامترهای کیفی آب با استفاده از مدل ها موجب کاهش هزینه ها و دسترسی به آمار جامعی برای مدیریت منابع آب خواهد شد. دراین تحقیق از مدل ماشین بردار پشتیبان برای شبیه سازی شوری آب زیرزمینی در آبخوان ساحلی استان مازندران استفاده شد. بدین جهت اطلاعات مربوط به آزمایش های کیفی آب در سواحل دریای مازندران مربوط به 23 چاه پیزومتری که دارای دوره زمانی آماری 24 ساله از سال 1364الی 1388 می باشد. گردآوری شد ومقادیر کمی عوامل موثر در شوری آب زیرزمینی شامل: هدایت الکتریکی، سدیم،کلر و SAR درنظر گرفته شد. عملکرد مدل ماشین بردار از طریق پارامترهایی چون جذر میانگین مربع خطا و ضریب همبستگی بین خروجی های مشاهداتی و شبیه سازی شده سنجیده شد. نتایج تحقیق نشان داد که مدل ماشین بردار از دقت مناسب وبالای درپیش بینی شوری آبخوان برخوردار بوده است همچنین ترکیب سدیم و کلر و به عنوان ورودی مدل، از عملکرد مناسب تری درپیش بینی شوری آب زیرزمینی برخوردار بوده اند

کلیدواژه ها:

کیفیت آب ، آبخوان ساحلی ، ماشین بردار پشتیبان ، هدایت الکتریکی ، ضریب همبستگی