فضای مجازی و حقوق بشر با تاکید بر موازین حقوقی حاکم بر حریم خصوصی در ایران

حریم خصوصی، از موضوعات بنیادین حقوق بشر می باشد که رابطه تنگاتنگی با کرامت انسانها دارد، بنابراین حمایت از حریم خصوصی به نوعی پشتیبانی و حمایت از شخصیت افراد و حقوق شهروندان را در پی دارد. حریم خصوصی از جمله حقوقی است که انسان ها به دلیل نیازهای شخصی از یک طرف به آن وابستهاند و از طرف دیگر به دلیل ضرورت زندگی اجتماعی مکلفند این حق را نسبت به دیگران به رسمیت بشناسند. اما امروزه با گسترش ابزارهای اطلاع رسانی و استفاده بسیار وسیع و گسترده از اینترنت و فضای مجازی، این حق به یکی از پر چالش ترین مسایل حقوق بشر تبدیل شده است. با توجه به سهولت استفاده از اینترنت وناشناخته بودن کاربران ، تجاوز به حریم خصوصی افراد به راحتی و با سرعت فراوان افزایش یافته و نگاه دولت ها را در جهت حمایت از حریم خصوصی افراد به این مقوله سوق داده است . در نظام حقوقی ایران، حقوق و آزادی ها به منزله حریم خصوصی به طور ضمنی و در میان سایر قواعد حقوقی، مورد حمایت قرار گرفته اند. قانون اساسی، قانون مجازات اسلامی، قانون آیین دادرسی کیفری، قانون آزادی اطلاعات،قانون جرایم رایانه ای، قوانین مربوط به ارتباطات پستی، تلفنی و قانون مطبوعات ازجمله قوانین و مقرراتی هستند که گاه ضمنی و گاه صریحاً از برخی مصادیق حریم خصوصی حمایت کرده اند.با توجه به تغییرات بسیار گسترده و نوین در عرصه تکنولوژی و ارتباطات رایانه ای ، تدوین و تصویب قوانین و مقررات به روز ، در این عرصه جهت پیشگیری از نقض حریم خصوصی ضرورت جدی دارد .

کلیدواژه ها:

حریم خصوصی ، قانون اساسی ، قانون مجازات اسلامی ، فضای مجازی ، قانون جرایم رایانه ای