خوشه بندی گره ها در شبکه های سنسور بی سیم با استفاده از الگوریتم ژنتیک

مصرف بهینه انرژی در شبکه های سنسور بیسیم از اهمیت زیادی برخوردار است. پژوهشهای قبل نشان داده است که با سازماندهی گره های شبکه در تعدادی خوشه، میتوان به کارایی بیشتری از انرژی رسید که به افزایش عمر شبکه منتهی میشود. خوشه ها هر کدام شامل یک گره اصلی به نام سرخوشه و تعدادی گره فرعی به عنوان عضو میباشند. ایجاد کنترل روی تعداد و مکان سرخوشه ها و همچنین اندازه خوشه ها از نظر تعداد اعضا همواره به عنوان یک چالش مطرح بوده است. طبیعت دینامیکی مسئله بخاطر تغییر پیاپی سرخوشه ها در هر دوره از فعالیت شبکه، مسئله را پیچیده تر میکند که با روشهای کلاسیک ریاضی قابل مدلسازی نیست. در این پژوهش با استفاده از الگوریتم ژنتیک، تعداد و محل سرخوشه ها را بطور بهینه تعیین میکنیم. معیار برازش بر اساس حداقل انرژی مصرف شده گره های شبکه در طی هر دوره عملیات ارسال داده خواهد بود که منجر به ایجاد تعادل در مصرف انرژی سرخوشه ها و در نتیجه طولانی تر شدن عمر شبکه میشود.

کلیدواژه ها:

شبکه های سنسور بیسیم ، الگوریتم ژنتیک ، خوشه بندی ، تعادل انرژی ، تعادل بار