بهینه سازی عمیقکار غلات برای کشت مستقیم گندم دیم در شرایط سنگلاخی

این تحقیق، پس از انجام عملیات بهینه سازی عمیقکار غلات با پیشبر کاردی برای کشت بی خاک ورزی گندم، دستگاه بهینهسازی شده در شرایط مزرعهای مورد ارزیابی قرار گرفته و با دیگر روشهای کم خاک ورزی منطقه مقایسه گردید. آزمایش به صورت کرت های نواری در قالب بلو های کامل تصادفی با 9 تیمار و در سه تکرار اجراء شد. تیمارهای آزمایشی شامل فاکتوریل سه روش تهیه زمین و کاشت و سه مقدار بذر مصرفی گندم بود. روشهای تهیه زمین و کاشت شامل: T1: کشت بی خاک ورزی با دستگاه عمیق کار بهینه سازی شده، T2: چیزل مرکب + کشت بوسیله عمیق کار معمولی و T3: چیزل پیلر + چیزل مرکب + کشت بوسیله عمیق کار معمولی بود مقدار بذر مصرفی گندم نیز به میزان 90، 110 و 130 کیلوگچرم بر هکتار در نظر گرفته شد کلیه تیمارها در شرایط یکسان و در زمین پوشیده از بقایای گیاهی ایستاده کشت قبلی اجراء گردید نتایج نشان داد که از نظر مقدار مصرف سوخت، زمان مورد نیاز و ظرفیت موثر مزرعه ای بین روشهای خاک ورزی و کاشت تفاوت معنی دار در سطح 1 درصد وجود داشت بیشترین مقدار مصرف سوخت به میزان 32/2 لیتر در هکتار ا ز تیمار T3 و کترین آن به میزان 14/1 لیتر برهکتار ا ز تیمار T1 به دست آمد. کل زمان مورد نیاز در روش T3 لیتر در هکتار از تیمار T3 و کمترین آن به میزان 14/1 لیتر بر هکتار از تیمار T1 به دست آمدد کل زمان مورد نیاز در روش T3 با 3/4 ساعت بر هکتار بیشترین مقدار بود در حالی که کمترین مقدار زمان مورد نیاز با 1/1 سلاعت بر هکتار به روش بی خاک ورزی T1 تعلق داشت. این تیمار همچنین با 0/85 هکتار برر ساعت دارای بیشترین ظرفیب مزرعهای بود. از لحاظ اوانهزنی بذرها، شاخص یکنواختی عمق کاشب و پراکنش بذرها، نتایج تجزیه واریانس دادهها نشان داد که روشهای خاک ورزی و کشت به اختلاف معنیداری نداشتند. تجزیه واریانس داده هانشان داد که از نظر عملکرد دانه اختلاف بین روشهای خاک ورزی و معنیدار نبود. ولی اختلاف بین مقادیر بذر کاشته شده از لحاظ عملکرد دانه در سطح 1% معنیدار بود. بنابراین با توجه به نتایج به دست آمده، برای اجرای عملیات کاشت مستقی گندم دی در اراضی مناطق شرقی استان خوزستان که دارای زمینهای سنگلاخی نیز می باشند، استفاده از دیمکار بهینهسازی شده پیشنهاد گردید.

کلیدواژه ها:

بهینهسازی ، پیش بر کاردی ، دیمرار کشب مستقی ، گندم دی ، میزان بذر