طراحی و احیاء محوطه تاریخی با دیدگاه فضای سرزنده شهری در رویکرد روانشناسی محیط (نمونه موردی محدوده قلعه پرتغالی ها و چاه های تلا بندر لافت)

بازدید از آثار باستانی همواره یکی از مقاصد گردشگران به شمار می رود. جذب گردشگر آثاری مهم به دنبال دارد که از جمله مهم ترین آن توسعه منطقه از جهات گوناگون است. از سوی دیگر طراحی شهری به عنوان یکی از حرفه های تاثیر گذار بر محیط زندگی و فعالیت انسان ها به شمار می رود . فضاهای عمومی شهری به عنوان مهمترین بخش ازساختار شهری، منعکس کننده ارزشها و روابط اجتماعی-فرهنگی شهروندان بوده و به خوبی می تواند بر مبنای آن ها امکان زیستن در شهر و برقراری تعاملات اجتماعی را تسهیل و یا بر آنها تأثیر گذارد. بررسی های انجام شده نشان دهنده آن است که توجه به انسان و پاسخگویی به نیازهای وی از طریق ارتقاء سطح سرزندگی فضاهای عمومی شهری، تداوم حضور فعال شهروندان در محیط را به همراه خواهد داشت. فضاهای عمومی شهری نقش جدی و اثرگذاری را بر پایداری اجتماعی شهرها ایفا می نمایند. از سوی دیگر با بهره گیری از الگو های بدست آمده در طراحی شهری با گرایش و تاکید بر الزامات روانشناسی، باعث بازنده سازی و احیا این محوطه ها می شود . در پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و بهره گیری از مطالعات کتابخانه ای ضمن بررسی مفاهیم مرتبط با موضوع، با استفاده از الگو های بدست آمده به طراحی محدوده قلعه پرتغالی ها و چاه های تلا بندرلافت در جزیره قشم پرداختیم

کلیدواژه ها:

روانشناسی محیط ، فضای شهری ، محوطه تاریخی ، بندر لافت