بررسی رابطه زمینه گرایی در راستای پایدار معماری ایرانی اسلامی

به نظر می رسد هویت معماری در زمان های مختلف با پویایی منطبق بر اصول اعتقادی هر جامعه بالندگی خود را دارد هویت ها در تغییرات زمانی و مکانی خود متاثر می شوند گاها این تغییرات جهشی و انقلابی بوده و گاه تدریجی اما مشخصه ثبات و تداوم هویت ها در اعصار آن است که انسان ها هویتی ثابت و مداوم داشته باشند نظر به فطری بودن تسلیم شدن در برابر ذات باریتعالی و وجود اسلام ذاتی در بشر معماری اسلامی نیز فطری به نظر می رسد که بعضا با معماری زمینه خود معماری ایرانی عجین شده و یک واحد کثیر را تشکیل می دهند پژوهش پیش رو از منابع کتابخانه ای و روش تحلیلی توصیفی بهره مند گردیده است و بران است تا به بررسی راهبرد زمینه گرایی در راستای پایداری معماری ایرانی اسلامی بپردازد

کلیدواژه ها:

پایداری ، زمینه گرا ، معماری ایرانی اسلامی ، کالبد ، هویت