تخمین سطح آب زیرزمینی با استفاده از زمین آمار؛ مطالعه موردی دشت تبریز

از اساسی ترین موارد در مدیریت منابع آب زیرزمینی تخمین سطح آب با استفاده از داده های برداشت شده از شبکه چاه های مشاهده ایمی باشد. ازآنجاکه خصوصیات آب های زیرزمینی در مقیاس مکانی و زمانی عمل کرده، نمی توان این خواص را در طول زمان و مکانثابت فرض کرد. بنابراین، تحقیق حاضر به منظور بررسی تغییرات مکانی سطح آب زیرزمینی دشت تبریز در یک دوره 14 ساله(1393-1380) به کمک بهترین روش تخمین گر زمین آماری انجام شد. در این راستا، ابتدا منابع آماری موجود سطح آب زیرزمینی دشت (شامل 80 حلقه چاه مشاهده ای)، جمع آوری و بانک اطلاعاتی تهیه شد. پس از کنترل کیفیت و صحت داده ها، از دو روشمیان یابی شامل کریجینگ و عکس فاصله وزنی با توان های 1 تا 5 استفاده شد. آنگاه مناسب ترین روش میان یابی با استفاده از سهمعیار MAE, RMSE و R انتخاب گردید. سپس نقشه های پهنه بندی مکانی سطح آب زیرزمینی ترسیم شد. نتایج نشان داد کهواریوگرام مدل ثابت به عنوان بهترین مدل برازش داده شده به ساختار فضایی داده ها و روش عکس فاصله وزنی با توان 1/4 مناسب ترین روش میان یابی عامل سطح آب زیرزمینی می باشد.

کلیدواژه ها:

تغییرات مکانی ، سطح آب زیرزمینی ، زمین آمار ، دشت تبریز