زنان، مدیریت و رهبری

مشارکت زنان در روند توسعه فرهنگی و اجتماعی همواره در تاریخ پیشرفت جوامع بشری مطرح بوده است. امروزه نقش زنان در توسعه چنان اهمیت یافته است که بدون توجه بدانها این روند ره به مقصود نبرده و بار خود را به منزل نخواهد رساند. حضور زنان در عرصه های مختلف مدیریت جامعه، مجلس، دولت، راس هرم قدرت در تشکل ها و اجتماعات، ضرورت بحث مشارکت زنان به خاطر ایفای نقش های سیاسی، فرهنگی و ازین قبیل را متذکر می شود. توان بالقوه مدیریت در زنان نیز وجود دارد با این تفاوت که بانوان از نظم،دقت، ظرافت و احساس مسئولیت پذیری در بعضی موارد شایستگی های بیشتری را نشان داده اند. به گفته روزنر (1990) میزان عدم تمرکز و تفویض اختیار تصمیم گیری و قدرت در سازمان هایی که توسط زنان هدایت می شوند از سطح بالاتری برخوردار است. زنان سازمان خود را به صورت غیررسمی و سلسله مراتبی سازماندهی کرده، از سیاست درهای باز بر اساس پذیرش هر گونه انتقاد، دسترسی آزاد کارکنان تمامی سطوح به منابع و اطلاعات و احترام به کارکنان استفاده می کنند. همچنین به نظر می رسد، زنان به طور عمده از بازخوردهای مستقیم و مستمر استفاده می کنند و از آن جایی که کمتر قادر به مجزا کردن زندگی شخصی از زندگی سازمانی خود هستند؛ از این رو غالباً انتظار می رود جو سازمانی حاکم بر سازمان های تحت مدیریت زنان انعکاسی از زندگی شخصی آنان باشد.

کلیدواژه ها:

زنان ، مدیریت ، رهبری ، آموزش عالی