تأثیر روانگرایی ناشی از زمین لرزه بر مجاری مدفون

روانگرایی یا روانگونگی یکی از عوارض زلزله می باشد که ناشی از پدیده های ژئوتکنیکی رخ می دهد و باعث صدمات شدید بر ساختارهای یک شهر (مجازی مدفون، سازه های موجود و ...) می شود. از آنجایی که در مناطق شهری و مسیرهای لوله های مدفون امکان وجود نهشته های مستعد روانگرایی وجود دارد، در حین یک زلزله و زمین لرزه محتمل و بیشینه شتاب ایجاد شده و بالا بردن سطح آب زیرزمینی امکان روانگرایی بسیار محتمل خواهد بود. جلوگیری از وقوع زلزله غیر ممکن می باشد لکن کاهش اثر ارتعاشات نیرومند آن در قالب تقلیل خسارات، صدمات و تلفات جانی از آن امکان پذیر می باشد پس با تشخیص لایه های مستعد روانگرای یتدابیر لازم را برای جلوگیری از خسارات احتمالی وارده از زلزله را می توان اندیشید.

کلیدواژه ها:

مجاری مدفون ، زلزله ، روانگرایی ، سطح آب زیر زمینی