ارزیابی شاخصهای توسعه پایدار شهری(نمونه مورد مطالعه : 11 شهر استان کرمان)

استان کرمان به عنوان یکی از استانهای مهم و بزرگترین استان کشور (از نظر مساحت) در چند دهه اخیر شاهد رشد فزاینده ای بوده است که این نوع رشد و توسعه نتوانسته است با پایداری شهرها مطابقت داشته باشد. هدف این مطالعه ارزیابی شاخصهای توسعه پایدار شهری در 11 شهر در استان کرمان می باشد. روش این تحقیق توصیفی تحلیلی است و از نرم افزار و spss16 و آزمونهای آماری توصیفی و استنباطی همچون T زوجی و آزمون فریدمن استفاده شده است. نتایج این مطالعه نشان داد بین وضعیت موجود شاخصها و سرانه استاندارد آنها فاصله وجود دارد و شاخصهای اجتماعی و خدمات شهری همچون تعداد ایستگاه های آتش نشانی، دفتر پست، پزشک عمومی، سرانه فضای سبز، سرانه مراکز ورزشی، آموزشی و ... کمتر از سرانه استاندارد آنهاست و از نظر شاخصهای اجتماعی بدترین وضعیت را شهر جیرفت و از نظر شاخصهای خدمات شهری شهر سیرجان نامطلوبترین موقعیت را دارا هستند. نتایج مطالعات مشابه نیز حاکی از آن بود که برخی از شهرها نیز در برخی از شاخصها با وضعیت مطلوب خود فاصله دارند. بنابراین میتوان نتیجه گیری کلی کرد که شهرهای استان کرمان به تبعیت از الگوی توسعه ای کشور دچار نابرابری دربین شاخصها هستند.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ، شاخصها توسعه پایدار شهری ، استان کرمان