بررسی رفتار اتصالات T شکل چسبی بین قطعات فلشی و کامپوزیتی تحت بارگذاری استاتیکی در شناورهایکامپوزیتی با استفاده از شبیه ساسی عددی

در این تحقیق رفتار اتصالات چسبی عمودی از نوع T شکل بین قطعات فلزی و کامپوزیتی متداول در صنایع دریایی به روش اجزا محدود مورد مطالعه قرار گرفته است در ابتدا برای اطمینان از نتایج شبیه سازی کد سابروتین مورد استفاده در شبیه سازی اتصلات با دو مقوله معتبر اعتبار سنجی شده و نتایج شبیه سازی همخوانی بسیار خوبی با نتایج تجربی داشتند در اتصالات T شکل مورد پژوهش در این تحقیق قطعه فلزی از جنس آلومینیوم و قطعات کامپوزیتی در دو نوع لایه ای و ساندویچی در نظر گرفته اند با توجه به نتایج شبیه سازی مشاهده شد که اتصلات فلز کامپوزیت ساندویچی در مقایسه با اتصالات فلز کامپوزیت لایه ای از استحکام بالاتری برخوردرا بوده و نیروی بیشتری را تا رسیدن به نقطه آغاز آسیب تحمل می کنند در اتصالات چسبی فلز به کامپوزیت لایه ای محل اعمال چسب و در اتصالات فلز کامپوزی ساندویچی هسته ساندویچ= به عنوان ضعیف ترین نقاط اتصال شناسایی شدند. در جند مورد از اتصالات نیر فوم پر کننده همزان با اولین آسیب و یا حتی زودتر از آن دچار تسلیم شد و نهایت در تمام پیکربندی های شبیه سازی شده، قطعه فلزی با ضریب بالایی از نقطه تسلیم فاصله داشت.

کلیدواژه ها:

کامپوزیت پلیمری ، اتصالات عمودی ، اتصالات چسبی ، روش اجزاء محدود ، مدل ناحیه چسبنده