ارزیابی شاخص های خشکسالی طی سه دهه متوالی دراستان کرمانشاه

خشکسالی یکی از بلایای طبیعی است که بر اثر آن ناهنجاری ها یا نوساناتی در روند پارامترهای هواشناسی از جمله دما و بارندگی حاصل می شود. این پدیده از دیدگاه های مختلف به انواع هواشناسی، هیدرولوژیکی، کشاورزی، اقتصادی - اجتماعی و اقلیم شناسی تقسیم می شود. به منظور به حداقل رساندن خشکسالی و در نتیجه اثرات مخرب آن، نظارت و ارزیابی این پدیده از ضروریات می باشد. بدین منظور مطالعه نمایه های خشکسالی از اهمیت بخصوصی برخوردار است. در این تحقیق داده های مربوط به بارش سالانه پنج ایستگاه باران سنجی استان کرمانشاه در یک دوره آماری سی ساله ( 1390 - 1360 ) با هدف تحلیل آماری بارش مورد مطالعه قرار گرفته است. به منظور تعیین کمی و تفکیک سال های خشک، نرمال و مرطوب از شاخص های مبتنی بر بارش استفاده شده است. نمایه های خشکسالی به کار رفته در پژوهش حاضر شامل RDI، SPI و PN میباشد. نتایج نشان می دهد که بر اساس شاخص SPI فراوانی خشکسالی با درجه خشکسالی شدید در همه ایستگاه ها یکسان بوده است. براساس شاخص RDI فراوانی خشکسالی با درجه خشکسالی شدید در همه ایستگاه ها بجز کرمانشاه یکسان بوده است. براساس شاخص PNI فراوانی خشکسالی با درجه خشکسالی شدید در ایستگاه کرمانشاه بیشتر بوده است. در روش SPI ، ایستگاه های روانسر، ماهیدشت، اسلام آباد و سرارود با شرایط نرمال و خشکسالی متوسط و ایستگاه کرمانشاه با شرایط نرمال و ترسالی متوسط روبرو بوده اند که نتایج حاصل از شاخص RDI هم مشابه این وضعیت می باشد. در حالی که براساس شاخص PN ، همه ایستگاه ها به جز روانسر با شرایط نرمال و ترسالی متوسط و ایستگاه روانسر با شرایط خشکسالی ضعیف مواجه بوده اند. در نتیجه می توان گفت که شاخص های SPI و RDI ، همبستگی معنی داری باهم دارند ووضعیت تقریبا یکسانی را برای ایستگاه های مختلف نشان می دهند.

کلیدواژه ها:

خشکسالی ، PN ، RDI ، SPI