بررسی اثر دور آبیاری بر صفات مرفولوژیک و عملکرد دانه ژنوتیپ های ماش در شرایط آب و هوایی خوزستان

به منظور بررسی اثر دور آبیاری بر عملکرد و اجزای عملکرد ژنوتیپ های ماش در شرایط آب و هوایی شمال خوزستان تحقیقی در تابستان سال 1394 در اراضی کشاورزی شهرستان شوش، روستای زعن انجام شد. آزمایش بصورت کرت های خرد شده در قالب طرح آزمایشی بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار و با دو فاکتور دور آبیاری و ژنوتیپ اجرا گردید. دور آبیاری به عنوان فاکتور اصلی در چهار سطح ( 7 ، 9 ، 11 و 13 روزه ) و ژنوتیپ با چهار سطح به ترتیب رقم پرتو و ژنوتیپ های امید بخش ,VC6371,VC6496 VC 6368 به عنوان فاکتور فرعی تعیین شد. نتایج آزمایش نشان داد که تیمارهای دور آبیاری، ژنوتیپ و برهمکنش آنها بر صفات مورد نظر از قبیل عملکرد دانه، اجزای عملکرد شامل تعداد غلاف در بوته ، تعداد دانه در غلاف، ارتفاع گیاه، تعداد شاخه فرعی، طول غلاف اثر معنی داری داشت. بیشترین عملکرد دانه در برهمکنش دور آبیاری و ژنوتیپ به میزان 1670 کیلوگرم در هکتار به تیمار دور آبیاری 7 روز و ژنوتیپ VC6371 و کمترین عملکرد دانه به میزان 3 / 715 کیلوگرم در هکتار به تیمار دور آبیاری 13 روز و ژنوتیپ VC6496 تعلق یافت. به نظر می رسد ژنوتیپ VC6371 از نظر تولید دانه در شرایط دور آبیاری، تحمل بالاتری نسبت به دیگر ژنوتیپ های مورد ارزیابی داشته باشد لذا می تواند برای مناطقی با کمبود آب مناسب باشد.

کلیدواژه ها:

ژنوتیپ ، دور آبیاری ، عملکرد دانه ، ماش