نظریه خود مدیریتی در مدیریت سازمانهای آموزشی

خودمدیریتی ازجمله مهارتهای کلیدی دررهبران موثراست. این مهارت مجموعه ای ازاقدامات آگاهانه است که بر طرز تفکر، احساسات ورفتارهای هریک ازمابرای کسب بهترین نتایج درزندگی شخصی وحرفه ای تاثیرگذاراست. خودمدیریتی محرکی قوی برای استقلال فردی،تصمیم گیری های درست، خلاقانه و در شرایط دشوار است. برخی ازرفتارها در فردی که توانایی خودمدیریتی دارند بسیار بارز است، ازجمله این رفتارها میتوان به خود کنترلی، خودتنظیمی ، خودگردانی، خود ساماندهی ، خود نظارتی ، مثبت صحبت کردن، ارتباطات شجاعانه و موثر و توانایی دریافت وارائه بازخورد اشاره کرد. تبدیل شدن به یک خودمدیر وحفظ مهارتهای خودمدیریتی یک فعالیت توسعه ای به شمارمی آید. دراین مقاله علاوه بر پرداختن به موضوع خود مدیریتی ،مبانی فلسفی و روانشناختی آن، مهارتها وهمچنین راهکارهایی برای کسب مهارتهای خودمدیریتی ارائه می شود.

کلیدواژه ها:

نظریه خود مدیریتی ، مهارتهای خود مدیریتی ، مبانی فلسفی و روانشناختی خود مدیریتی