مطالعهی پیامدهای اجتماعی پرداخت نقدی یارانهها برخانوارهای روستایی مورد مطالعه: روستای بالاشکرکش و پروشبالا ، شهرستان لنگرود ، استان گیلان

هدف پژوهش حاضر، مطالعه پیامدهای اجتماعی پرداخت نقدی یارانهها بر خانوارهای روستایی میباشد. مباحث مربوط به سیاستهای رفاهگزینشی و همگانی، چارچوب مفهومی پژوهش حاضر را تشکیل میدهد. این پژوهش، به طور اکتشافی با روش کیفی و فن مصاحبه نیمهساختیافته با سرپرستهای خانوا ر در دو روستای بالاشکرکش (با هجده سرپرست خانوار) و پروشبالا (با هشت سرپرست خانوار) و چهار کارشناس فرمانداری در نیمه اول سال 1390 انجام شده است. براساس یافته -های پژوهش حاضر، تغییراتی در الگوی مصرف خانوارهای مختلف پدید آمده است. خانوارهای چند شغله عمدتا پول یارانه را صرف رفع نیازهای ثانویه (از جمله خرید زیورآلات، ثبت نام برای کربلا، هزینه تحصیل فرزندان و پرداخت قسط خانه) کردهاند. در حالی که در خانوارهای تک شغلی، کارگر و فاقد زمین که دچار فقردرآمدی هستند، وجه مذکور صرف رفع نیازهای اولیه مانند مواد غذایی و نیز پرداخت وجه سوخت، آب، برق و غیره شده است. خانوارهای سالخورده نیز به دلیل ازکارافتادگی ،ضعف نظام تامین اجتماعی و نداشتن درآمد ثابت، قسمت قابل توجهی از وجه مذکوررا صرف درمان و تهیه دارو خود کردهاند. یافتههای دیگر پژوهش حاضر ، بیانگر تاثیرپذیری متفاوت روابط خانوارهای مختلف، کاهش انگیزه در برخی از فعالیت های کشاورزی و افزایش همیاری (به دلیل بالا رفتن نرخ دستمزد کارگران روزمزدی ) کاهش ارتباط والدین روستایی با فرزندانشان در شهر و در نهایت ، وابست ه بودن خانوارهای روستایی به یارانه نقدی است. کارامدی بیشتر این طرح، مستلزم شناسایی دقیق اقشار آسیب پذیر با روشهای دقیق و سوق دادن حمایت به سمت گروه های هدف است.

کلیدواژه ها:

هدفمندی یارانهها ، رفاه گزینشی ، رفاه همگانی ، الگوی مصرف