بررسی تعامل اصول طراحی معماری و انرژی های تجدید پذیر با رویکرد بهره مندی از سامانه خورسیدی ایستا در جهت کاهش آلودگی های زیست محیطی

در این نوشتار سعی بر آن است تا رویکردی دقیقتر بر طراحی معماری در جهت بهره مندی بیشتر از انرژی های تجدید پذیر برای تامین آسایشحرارتی ساکنین مطرح گردد.در این راستا به بررسی سامانه های خورشیدی ایستا که در آن عناصر اصلی ساختمان نظیر پنجره، دیوارها و کف ها تاآنجا که ممکن است عملکردهایی بسیار متفاوت دارند. برای مثال دیوارها نه تنها سقف را بر روی خود نگه داشته و هوا را بیرون از ساختمان نگه میدارند بلکه به عنوان عنصر ذخیره ساز و تابشگرگرما نیز عمل می کنند.این پژوهش به شیوه کتابخانه ای و به روش تحلیلی توصیفی انجام شده است.نتایج این تحقیق نشان خواهد داد با بهره مندی از این راهکارها اجزای مختلف یک ساختمان می توانند بطور همزمان ملزومات معماری، سازه ای وانرژی یک ساختمان را برآورده سازند، بدون اینکه به تخریب محیط زیست منجر شود.

کلیدواژه ها:

انرژی تجدیدپذیر ، آسایش حرارتی ، سامانه خورشیدی ایستا