اصول و روشهای درون پوشانی پروبیوتیکها

امروزه در صنایع غذایی و دارویی به دنبال روشهایی هستند که علاوه بر صرفه اقتصادی، زندهمانی میکروارگانسیمهای پروبیوتیک را تضمین نمایند.درون پوشانی پروبیوتیکها یکی از روشهای موثر به منظور افزایش قابلیت زندهمانی پروبیوتیکها در طی فرآوری تا مصرف مواد غذایی است. در اینزمینه، رایجترین روشهای درون پوشانی شامل خشک کردن انجمادی، به دام انداختن در لیپوزوم، اکستروژن، پوشش بستر سیال، خشک کردن پاششیو ... می شود. هر یک از روشهای اشاره شده علاوه بر مزایا، دارای یک سری معایب نیز میباشند. همچنین با توجه به حساسیت میکروارگانسیمهای پروبیوتیک، به تازگی استفاده از روش نوین پاشش الکتروهیدرودینامیکی کاربرد یافته است. در این مقاله ضمن بررسی روشهای مختلف درون پوشانی پروبیوتیکها، ترکیبات مورد استفاده نیز مورد اشاره قرار خواهند گرفت

کلیدواژه ها:

درون پوشانی ، پروبیوتیک ، پوششهای محافظتی